[CD] Chłopi. Wesele Boryny

45,00 

Jak mogła brzmieć muzyka łowickiej wsi w czasach opisanych przez Władysława Reymonta w powieści “Chłopi”? Wykorzystując naszą wiedzę, doświadczenie i nagrania archiwalne, postanowiliśmy odtworzyć fragmenty wesela Boryny i zilustrować reymontowską narrację. Czy przełożona na współczesny język, wierna dawnym brzmieniom muzyka może zainteresować dzisiejszych słuchaczy?

 

17 w magazynie

SKU: MZ_Chlopi Kategorie: , Tagi: ,
realizacja nagrań Mariusz Dziurawiec i Jakub Krukowski (Sound and Wave Studio)
miks i mastering: Mariusz Dziurawiec (Studio As One)
koncepcja płyty: Maria Stępień / Piotr Baczewski
projekt okładki i książeczki: Czarli Bajka – www.czarlibajka.com
teksty: dr hab. Tomasz Nowak
tłumaczenie na język angielski: Dorothy Porawski
redakcja i korekta: Joanna Krukowska
fotografie archiwalne:  
Library of Congress (USA) oraz Narodowe Archiwum Cyfrowe (Polska)
wydawca: fundacja Muzyka Zakorzeniona
Warszawa 2022

Płyta powstała ze wsparciem finansowym Urzędu Marszałkowskiego Województwa Łódzkiego oraz Powiatu Łowickiego

[CD] Chłopi. Wesele Boryny

Punkt styczny Chłopów i niniejszej płyty stanowi wesele – najpełniejsze i najbogatsze w zjawiska muzyczne wydarzenie dawnej wsi, w którym jak w soczewce skupia się cała lokalna kultura muzyczna, symboliczna i obyczajowa. Utrwalone przez Władysława Reymonta wesele Jagny i Macieja, jakkolwiek będące fikcją literacką, datować możemy na podstawie opisanych wydarzeń towarzyszących między końcem lat 70. XIX wieku, a pierwszą dekadą wieku XX. Te ramy czasowe znakomicie ujmują dwa opisy wiejskich wesel Księżaków – Oskara Kolberga oraz Henryka Świątkowskiego – które są dla tej płyty istotne. Repertuar pochodzi głównie z nagrań archiwalnych, dokumentujących wykonania i repertuar mieszkańców interesującego nas regionu z pierwszej połowy XX wieku.
dr hab. Tomasz Nowak

Na płycie usłyszymy: kapelę Kożuch, kapelę Napięcie, Różę Martynę Grabowską oraz Joannę Skowrońską.

Kapela Napięcie wykonuje muzykę regionu rawskiego i łowickiego oraz prowadzi warsztaty tańców tradycyjnych. Zespół inspiruje się ludowymi mistrzami tych regionów, między innymi Janem Lewandowskim, Franciszkiem Maradzieckim czy Andrzejem Leszczyńskim. Czerpiąc z ich wirtuozerii i swobody improwizacji, przeprowadza słuchaczy i tancerzy przez całe spektrum polskich tańców – od rozmarzonych kujawiaków po ogniste mazurki. Poszukując nowych jakości brzmieniowych, kapela sięga po historyczne instrumentarium z przełomu XVIII i XIX wieku.

Skład:
Łukasz Nizik – skrzypce
Patryk Petersson – klarnet historyczny (Rudolf Tutz – kopia na podstawie H. Grensera 1790)
Jakub Owczarek – basy
Maria Nizik – instrumenty perkusyjne, śpiew

Kapela Kożuch (dawniej Gęsty Kożuch Kurzu) istnieje od 2011 roku. O powstaniu kolektywu zdecydowała pasja do melodii z pogranicza dwóch regionów: łęczyckiego i łowickiego. To właśnie stamtąd wywodzą się muzyczni przewodnicy Kożucha – skrzypek Tadeusz Kubiak oraz harmonista Sławomir Czekalski. Ponadto w repertuarze zespołu można usłyszeć również melodie pochodzące z opoczyńskiego, sieradzkiego czy rawskiego.
Kożuch to zespół doceniany i nagradzany na najważniejszych krajowych festiwalach poświęconych muzyce tradycyjnej i folkowej. Już w 2012 roku zdobył główną nagrodę: Basztę (w kategorii folklor rekonstruowany) na 46. Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu. W 2016 roku otrzymał Grand Prix na Festiwalu Folkowym Polskiego Radia „Nowa Tradycja”. W tym samym roku ukazała się debiutancka płyta zespołu pod tytułem „Idzie burza”. Poza Polską Kożuch koncertował też w Estonii i Czechach.

Skład:
Joanna Gancarczyk – basy, śpiew
Maria Stępień – skrzypce
Marcin Lorenc – skrzypce
Jakub Korona – baraban, śpiew

Joanna Skowrońska to etnolożka i śpiewaczka. Pochodzi z Ozorkowa. Od wielu lat prowadzi badania terenowe w Polsce, głównie w Łęczyckim i na Dolnym Śląsku. Badania nad pieśniami obejmują nagrania terenowe, kwerendy archiwalne i źródłowe, rejestrację, a także działalność wydawniczą, warsztatową i koncertową. Autorka stron internetowych Archiwum Łęczyckie i Pieśni z zeszytów. Obecnie skupia się na nauce śpiewu od wiejskich śpiewaczek i śpiewaków oraz na dokumentacji ostatnich już depozytariuszy tradycji. Współpracuje z Fundacją Ważka, jest członkinią Fundacji Muzyka Zakorzeniona. Stypendystka Ministra Kultury 2018, 2020.

Róża Martyna Grabowska to śpiewaczka i skrzypaczka, muzycznie związana z regionem rawskim oraz regionem łowickim. Uczyła się m.in. u harmonisty Czesława Kocemby oraz z archiwalnych nagrań skrzypków takich jak Stanisław Skiba, Jan Makowski czy Stanisław Klejnas. Swój repertuar śpiewaczy zawdzięcza w szczególności zbiorom rodzinnym, a także nagraniom z udziałem Walerii Czubak oraz Marianny Woźniak.

Może spodoba się również…