Jan Rogoliński
Tylko kilku skrzypków, z tak odległych roczników, udało mi się nagrać. Pierwszy raz byłem u niego w 1982 roku. Był bezcennym źródłem informacji i moich wzruszeń, tym bardziej że Rogoliński przed II wojną, grał z Żydami i z Cyganami, znał ich muzykę. To Rogolińskiemu (i Marianowi Bujakowi) zawdzięczam zainteresowanie muzyką żydowską, którą z jego przekazu gra teraz wiele młodych kapel z Domu Tańca.
Nagrywałem go kilkakrotnie. Lubiłem przyjeżdżać do jego domu na skraju wsi, bo Rogoliński zawsze chętnie brał się do skrzypiec. W 1987 roku, zagrał wspólnie ze skrzypkiem Józefem Lamentem, z pobliskich Siekluk, nieznany repertuar żydowski. Był on grany dla handlarzy koni, którzy wracali z jarmarku w Radomiu i zatrzymywali się z domu Rogolińskich.
Fotografie archiwalne: Archiwum Muzyki Wiejskiej
fragmenty utworów na stronie Archiwum Muzyki Wiejskiej
Biogram
Jan Rogoliński 1907-2002
Skrzypek ze wsi Gózd Stary, uczeń swojego wuja Stanisława Goździka. Grał muzykę w XIX-wiecznej manierze. Znał żydowskie kawałki, grał z Żydami w swoim domu (tam bawili się i spali, gdy wracali po jarmarkach). Jan Rogoliński w młodości grał z basami, po II wojnie z harmonistami.
Publikacje:
2001 – Ostatni wiejscy muzykanci Andrzeja Bieńkowskiego, wyd. Prószyński i S-ka (2012 – drugie wydanie, Wydawnictwo Muzyka Odnaleziona)
Dyskografia:
2007 – Ostatni wiejscy muzykanci [CD], Wydawnictwo Muzyka Odnaleziona
2010 – Mazurki do wynajęcia, Wydawnictwo Muzyka Odnaleziona
