Józef Wrzosek

Radzice Duże, skąd pochodził Józef Wrzosek, to wieś o wielkich tradycjach muzycznych. Jeszcze w latach 1980. mieszkało tu trzech skrzypków, harmonista i świetny zespół śpiewaczy prowadzony przez Joannę Wrzosek z takimi solistkami jak Genowefa Wrzosek. Śpiewała w trakcie nagrań w 1987 roku, dokumentacja jej śpiewu obok – film. W takim też klimacie wychowywał się Józef Wrzosek (patrz wspomnienie Stanisława Stępniaka).

Jego kariera weselnego skrzypka jest dosyć typowa dla muzykantów, których granie było raczej przygodą młodości. Po ożenku zaprzestawali gry. Wrzosek grał z harmonistami w latach 1940-50. Był to okres triumfalnego pojawienia się harmonii w tych stronach. Skrzypkowie schodzili na drugi plan. Ale ekspresyjna gra Wrzoska podobała się i harmoniści chętnie zapraszali go do gry. W wywiadzie wspominał, że wpływ na jego grę wywarli dwaj skrzypkowie: Antoni (Andrzej? – imię w różnych wywiadach używane naprzemiennie) Wrzosek zwany „Cukierek” z Radzic i Józef Zaraś z Nieznamierowic. Od nich przejął repertuar. Wrzosek był chłoporobotnikiem, na tych słabych ziemiach nie dało się wyżyć z gospodarki. Wrzosek, jak wielu muzykantów w okolicy, pracował w fabryce Gerlacha w Drzewicy (stąd jego przezwisko „Kasjerek”). Udzielał się w przyzakładowym zespole folklorystycznym. Józefa Wrzoska odwiedzałem wielokrotnie, namawiając na nagrania. Po kilku latach takich wizyt, doszło do nagrań w 1987 roku. Basował skrzypek z Radzic, Julian  Szczepański a bębniła śpiewaczka Joanna Wrzosek.

Fotografie archiwalne: Archiwum Muzyki Wiejskiej