Kapela rodziny Pudełków

Kapela rodziny Pudełków z Siedleczki to cała historia regionu Rzeszowskiego okolic Przeworska. Ich pierwsze nagrania usłyszałam w Polskim Radiu już na początku mojej pracy, pochodziły z roku 1972, z kazimierskiego festiwalu. Z kapelą śpiewała wówczas Jadwiga Leniar, ale najpiękniej brzmiały nagrania tańców w wykonaniu idealnie zestrojonej, wirtuozowsko grającej wieloosobowej kapeli, w której brzmiały skrzypce, cymbały, klarnet, kontrabas. Klasyczny skład z tej części Polski, choć mocno poszerzony. Powtórnych nagrań dokonał w 1982 roku Marian Domański, nasz redakcyjny kolega (zmarły w 1991 roku) podczas Spotkań Rodzin Muzykujących we Wrocławiu . Kapela z Siedleczki jeździła na te spotkania wielokrotnie, bo jak twierdzili, była tam wspaniała atmosfera. I może dzięki niej  powstały doskonałe, pełne energii i ducha muzyki ludowej nagrania. Wtedy też kapela została odkryta dla Polski, bowiem po emisji polek stawanych, tramelek, wściekłych, jej popularność znacznie wzrosła. To właśnie była siła rodzinnego muzykowania.

Oto, co mówili o muzykowaniu członkowie kapeli  w roku 1984:
Stefan Pudełko, skrzypek
„Miałem pewnie około 10 lat, jakem zobaczył i usłyszał skrzypki, to miałem pociąg do tego. Zrobił taki jeden skrzypki i ojciec mi je kupił, za cztery złotych. Jakem usłyszał, że ktoś, gdzieś, sąsiad  zagrał, to już grałem. Mój kuzyn grał, to chodziłem podsłuchiwać na wesele. Jeszcze jakem był dzieckiem małym to kem podlatywał. Późnej jakem miał 18 lat, to grałem też na banjo. I dalej muzykuję, należę do rodzinnej kapeli w Siedleczce i tak czas leci. Gram całe życie tylko ze słuchu. Potem weszły w modę harmonie, ale skrzypki wciąż były ze mną. Muszę sobie codziennie zagrać na skrzypkach!”

Adam Pudełko, klarnet:
„Ja tę moją muzykę odziedziczyłem po tatusiu. Najpierw grałem na bębnie, męczyłem się. Gram na klarnecie, brat i syn grają w orkiestrach dętych. Zaczyna się wykruszać ten repertuar starszy kapelowy, trudno spotkać kogoś, żeby coś jeszcze znaleźć. My to chcemy po sobie zostawić młodszemu pokoleniu, mamy nagrane nasze utwory na taśmach i może po nas ktoś będzie kontynuował tradycję.  (…) Tatuś odegrał 1300 wesel, ja pewnie nic mniej, bo ciągle jest dużo grania, Prowadzimy kronikę naszych wesel, koncertów, festiwali. Dwie kroniki zapełnione”